Het is bijna 20 jaar geleden KMFDM ( Geen meerderheid voor het medelijden ) zei eerst adios tegen de muziekwereld, vooral tegen de Wax Trax jaar. Een wedergeboorte deed zich voor in 2002, na kort te hebben gelopen als MFDMK , en, zou je kunnen zeggen met het risico van godslastering, een betere, hechtere band worden. 'hel ja' is het 20e album van de band en volgt de 'Ja' EP, die KMFDM eerder dit jaar uitgekomen. Geen medelijden met de meerderheid zoals altijd, qua geest en tekst, maar toch Sascha Konietzko en zijn femme fatale vrouw, Lucia Cifarelli , zijn deze keer op zoek naar iets anders. Iets dat vanaf het begin een beetje onnodige controverse veroorzaakte na het debuut van de twee singles van het album, 'Vermoord mijn hart' en het titelnummer. Deze controverse heeft niets te maken met de voortdurende tirades van de band tegen politieke corruptie en culturele loomheid.
ellie kemper gekke pijpbeurt meid
Zoals altijd, een KMFDM albumhoes van Aidan 'Bruut! ' Hughes is er een om je over te verbazen, laat staan dieper in te graven. 'hel ja' toont een brutaal, maar provocerend beeld van een potentiële martelaar die een selfie maakt van zijn eigen vlammende zelfmoord bij de Eiffeltoren. De dubbelzinnigheid van een egocentrische samenleving zal naar verwachting worden opgemerkt, maar een onmiddellijk vermoeden dat de KMDFM horde is ook snipen op terrorisme kan niet worden onderverkocht. Noch kunnen songtitels zoals 'Totale Staatsmachine' , 'Nepnieuws' , 'Freak Vlag' , 'Rx 4 de verdoemden' , en 'Glam Glitter Guts & Gore' , de essentie van het altijd confronterende KMFDM . Evenmin kan het stel gasten aan 'hel ja' , inclusief Doug Wimbish , zonder Quirin, Jules Hodgson , Gared Dirge en gesproken woord artiesten Annabelle Azië, Mika Harms en Abby Martin . Dirge draagt bij aan KMFDM bij wijze van HEER VAN DE VERLOREN bandlid Chris Harms , die veel van de gitaartracks van het album dropt.
Toch veel van KMFDM De gewoonlijk hatelijke berichten zullen zeker verloren gaan in het moeras van het debat dat al is aangewakkerd sinds 'Hell yeah' laat los. Dit album is trefzeker anti-pop, maar een terugkeer naar het vroege Wax Trax methodologie en soms lichtere transporten hebben sommige fans frambozen blazen.
Ongetwijfeld is het titelnummer een gekke pumper met een kruisend tempo en net genoeg riffhitte om dit ding als gangbusters op gang te brengen. Ja, KMFDM is zwaarder geweest en Sascha De veel schonere pijpen hier geven het een iets meer ontspannen glijbaan, maar 'hel ja' klopt alsof het uit een rave uit de vroege jaren negentig is gesneden. Zien jullie een heerlijk tag team bij KMFDM en RAMMSTEIN deze sukkel op het podium pompen? Hier ga je ofwel gek worden of naar huis gaan, afhankelijk van wat je van dit album wilt. 'Freak Vlag' draagt daarna dezelfde club-minded puls met Lucia Cifarelli wevend en af en toe spottend langs de electrodouches die om haar heen stromen. Haar volledige grauw is echter gereserveerd voor 'Rx 4 de verdoemden' , een van de lelijkste en toch meest funky rompschudders op het album. Lucia is gemeen op die.
Sonisch gezien is er minder urgentie dan recente albums, en meer aandacht voor uitgeklede groove en electro-woofing als Sascha en Lucia verken een beetje meer met EDM en triphop tijdens het raadplegen KMFDM 's 'Naief' het was. 'Totale Staatsmachine' zet de stuwraketten aan wanneer dat nodig is met schetterende gitaren op de intro en refreinen, maar verder sluipt en schuift het langs een bas- en drummachinesysteem. Wanneer Sascha roept luidkeels 'Uw regering haat u!' het is verontrustend, hoeveel soortgelijke edicten hij in de loop der jaren ook heeft uitgevaardigd. 'Schok' haalt het meeste uit de oude industriële tijd met een duizelingwekkende loop van synth en bas die zorgt voor Lucia een trippy draai om doorheen te mompelen.
Zoals reeds voor het publiek te zien, 'Vermoord mijn hart' zet een nieuwe koers in voor KMFDM met Lucia goed in haar element binnen een springtouw van electropop. Dit zal sommige luisteraars zeker zowel opwinden als vervreemden, maar iedereen die deze band al lang volgt, weet dat het opnieuw de behoefte heeft om te swingen in plaats van slagkracht. 'Naief' , 'Geld' en 'Niks' — respectievelijk 1990, 1992 en 1995 — zijnde drie punten waar KMFDM zette zijn claim in, zelfs met 'Geld' verwijderd van En Esch 's bijdragen, als een muitende mutante dansfeestmachine. Of de groep intern een hekel begint te krijgen? 'Vermoord mijn hart' , zeker bestemd voor het podium, zoals 'Juke Joint Izebel' zal later iets zijn om in de gaten te houden. Zoals het staat, 'Vermoord mijn hart' is een blikvanger, maar niet minder dan 'Blitz' 's 'Mensen van de leugen' . De waarheid is dat deze links van het midden stappen uit KMFDM 's rumoerige epicentrum zijn welkom, al is het maar voor niets, om te pronken met het vermogen van de groep om te schrijven.
'Rip het systeem v. 2.0' is een bewerking van de 1989-versie gevonden op 'UAIOE' , tot aan de gesynthetiseerde reggae-spatten en sluipende digi-ritmes. Wat luidere gitaardumps en krassende stemsamples erachter Sascha 's choky recitaties geven deze redux een vleugje meer gewicht. Er gaat geen dag voorbij zonder vreselijke gebeurtenissen en een gebrek aan hoop op verandering, deze herinneringen zijn de reden om af te stoffen 'Rip het systeem' . Er is bijna drie decennia niets veranderd sinds de oorspronkelijke release, en op zijn minst dient de heropleving hier een noodzakelijk voorbehoud.
Schapen zelf laten denken achter rookgordijnen van 'gemonetiseerde inhoud' is wat Sascha vleit in de retro dreun achter 'Nepnieuws' . Het is passend dat KMFDM is een van de eersten die de trendy spreektaal aanvalt die populair is gemaakt door iedereen van Donald Trump , om feitenvinders af te wisselen, voor opruiende Facebookers. De nadruk op drummachines en mindere gitaren dient de snode feestvreugde van het nummer.
Degenen die verslaafd zijn geraakt aan de monsterlijke riffs die zijn veranderd KMFDM in een stuiterende moloch zullen hun plezierpil vinden met 'Brandende hersenen' , een van de heftigste nummers op het album. De digi-gecodeerde beats en Chris Harms De ratelende gitaarbrokken zijn ingesteld op volledige slug-modus en een piepende solo maakt het allemaal sappiger. En zou je een nummer verwachten genaamd 'Glam Glitter Guts & Gore' kut klinken? Nauwelijks dus. Als er iets is, is het de monsterafwerking waar je op hoopt.
'Hau Rock' , 'Tohuvabahu' , 'WTF? ' en 'Kunst' , eerder KMFDM albums, presenteren een gestage opeenvolging van agressieve, gitaarhongerige grooves, wat een album geeft, met een vrolijke preambule getiteld 'hel ja' , de mogelijkheid om te decimeren. Oké, dus dat gebeurt niet, maar niet alles kan de vuistknagende manie zijn van 'Stroom' , 'Sterren en strepen' , 'Op zoek naar vreemd' of 'Een medicijn tegen oorlog' . 'hel ja' verliest geen likje van zijn lyrische gif, maar het geeft wel Sascha en Lucia de kans om hun rampzalige antagonisme sporen van verve te geven met old school wax en gemechaniseerde shakes. Absoluut een groeialbum.
Afdrukken
